Kościół świętego Jana Nepomucena w Wielbarku

W naszych podróżach po mazurskich szlakach często zatrzymujemy się gdzieś po drodze, przy okazji. Bo są miejsca, których nie planowaliśmy odwiedzić, a jednak wzbudzają nasz zachwyt, gdy mijamy je autem. Takim miejscem jest Wielbark i kościół świętego Jana Nepomucena w Wielbarku.

Parafia świętego Jana Nepomucena – Lokalizacja

Kościół św. Jana Nepomucena znajduje się w sercu Wielbarku. Jego wieża jest doskonale widoczna z głównej drogi, jednak aby do niego dotrzeć trzeba podjechać kawałek prostą uliczką (ul. Ogrodową), wijącą się pomiędzy kamienicami. Parafia znajduje się nieco wcześniej, po prawej stronie.

Do kościoła przynależy kawałek działki z polaną. Sama działka, graniczy z rzeką Sawicą, która w tym miejscu jest bardzo malownicza. Tuż obok posesji kościoła znajduje się Park Niepodległości z jeziorkiem i fontanną.

Kościół leży w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, na terenie gminy Wielbark. Jest to kościół parafialny należący do dekanatu Szczytno archidiecezji warmińskiej.

Jest łatwo dostępny zarówno dla mieszkańców miasta, jak i dla przyjezdnych.

Historia

W 1872 roku, jeszcze przed ukończeniem kościoła, ks. Jan Szadowski, który był dawnym kapelanem wojskowym, założył w Wielbarku dom katechetyczny oraz dom dziecka. A w 1878 roku, otrzymał pozwolenie na budowę kościoła.

Prace przy budowie fundamentów rozpoczęto 16 października 1878 roku, a kamień węgielny pod budowę świątyni został poświęcony 11 czerwca 1879 roku. Budowla była zadaszona już na początku 1880 roku. 17 listopada 1880 roku kościół ukończono i poświęcono. Zatem budynek został wybudowany zaledwie w dwa lata. Co jest dość rzadko spotykane w przypadku świątyń z tego okresu.

Oficjalna konsekracja miała miejsce 29 czerwca 1884 roku przez biskupa warmińskiego, Philippa Krementza. Natomiast 25 stycznia 1888 roku świątynia w Wielbarku otrzymała prawa parafialne.

Dzięki inicjatywie ks. Szadowskiego, środki na wzniesienie budynków parafialnych pochodziły z donacji katolików z różnych części Europy. Ks. Szadowski wykorzystywał prasę lokalną, krajową i zagraniczną do informowania o zbiórce funduszy na prowadzone inwestycje parafialne. Dzięki temu, kościół w Wielbarku stał się nie tylko miejscem kultu religijnego, ale również symbolem międzynarodowej solidarności katolików.

Opis Kościoła

Kościół Świętego Jana Nepomucena w Wielbarku jest przykładem architektury neogotyckiej, co widoczne jest zarówno w jego zewnętrznej formie, jak i wewnątrz bowiem świątynia posiada wyposażenie neogotyckie.

1. Architektura i budowa
   • Budowla orientowana, murowana z czerwonej cegły, stoi na solidnym kamiennym fundamencie.
   • Zaprojektowana na planie prostokąta, wyróżnia się wielobocznie zamkniętym prezbiterium od wschodu i kwadratową wieżą z ceglanym szpicem od zachodu.
   • Korpus kościoła jest wzmocniony szkarpami, posiada dwuspadowy dach, a jego fasada jest ozdobiona schodkowymi szczytami z blendami.
   • Data 1879 wyryta na kamieniu od strony północnej podkreśla historyczny charakter budowli.
2. Wnętrze i wystrój
   • Wnętrze kościoła nakrywa strop na drewnianych podciągach, a jego wystrój i wyposażenie pochodzą z czasów budowy, reprezentując styl neogotycki.
   • Ołtarz główny i ołtarze boczne, ambona, chrzcielnica oraz prospekt organowy to przykłady tego stylu.
   • W jednym z ołtarzy bocznych znajduje się obraz Matki Boskiej w ogrodzie różanym z XIX wieku.
   • Witraże, dzieło Stanisława Pawlisza przybyłego z poznania artysty pochodzą z lat 60. XX wieku, dodają wnętrzu wyjątkowego charakteru. W jednym z okien prezbiterium umieszczony jest wizerunek patrona świątyni – św. Jana Nepomucena.

Obok kościoła neogotycka kapliczka z 1885 r. z czerwonej cegły, z marmurową tabliczką i napisem „Pod Twoją Obronę uciekamy się Primo annivers. Dedicat hujus Ecclesiae s. tit. s. Joannis Nep. Dom. infr. Oct. SS. App. Petri et Pauli 1885”.

Wyposażenie

Wystrój i wyposażenie Kościoła Świętego Jana Nepomucena w Wielbarku odzwierciedlają bogactwo stylu neogotyckiego, który był popularny w czasach jego budowy.

• Ołtarz główny oraz ołtarze boczne są wykonane w stylu neogotyckim. W jednym z ołtarzy bocznych znajduje się szczególnie cenny obraz Matki Boskiej w ogrodzie różanym z XIX wieku.
• Ambona i chrzcielnica, również utrzymane w stylu neogotyckim
• Prospekt organowy
• Witraże, wykonane starannie w stylu neogotyckim. W jednym z okien prezbiterium umieszczony jest wizerunek patrona świątyni – św. Jana Nepomucena.