Zamek Krzyżacki – Bezławki
W Bezławkach pod koniec XIV wieku, na stromym wzgórzu, Krzyżacy wznieśli murowaną, obronną strażnicę podległą prokuratorii w pobliskim Kętrzynie. Był to jednoskrzydłowy zamek, otoczony kamiennym murem z czterema basztami otwartymi do dziedzińca oraz wieżą bramną. W latach 1402 – 1408 zamek ten krzyżacy przeznaczyli na rezydencję dla księcia Bolesława Świdrygiełły (najmłodszego brata króla Władysława Jagiełły), który miał być koronowany na króla Litwy.
W roku 1513 zamek w Bezławkach adaptowany został na kościół. Od 1525 roku kościół ten służył wspólnocie ewangelicko – augsburskiej do końca lat 70-tych XX wieku, aż do zupełnego zaniku wiernych tego wyznania. Zniszczony kościół, wskutek opuszczenia, przekazany został katolikom i obecnie jest kościołem filialnym parafii katolickiej w Wilkowie.
W kościele tym 15 lipca 1999 roku z okazji 900 rocznicy wyzwolenia Jerozolimy i 589 lecia bitwy pod Grunwaldem spotkali się przedstawiciele polskiego zakonu rycerskiego.
Pierwsza wzmianka kronikarska z początku XV w. mówi, że do Bezławek powrócił z wyprawy na Litwę komtur Wilhelm von Helfenstein. Łatwo więc wywnioskować, że wzniesiony tu przed 1400 rokiem gotycki zamek mógł spełniać rolę strażnicy i bazy wypadowej w ekspansji na Litwę. Został zbudowany na terenie niezamieszkałym, opustoszałym, być może, w zamyśle twórcy, miał być twierdzą zabezpieczającą Kętrzyn od południa, zwłaszcza, że miejsce, na którym wzniesiono obiekt, jest niezwykle niedostępnym wzgórzem w pobliżu rzeki Dajny. Jednoznacznie sugeruje to funkcję obronną. Mury obwodowe zostały wzniesione na planie prostokąta o wymiarach 42,3 x 51,8 m. Początkowo mury otaczały dziedziniec z trzech stron, na północy natomiast znajdowało się skrzydło mieszkalne. Zbudowane z cegły, na kamiennym fundamencie. Składało się z dwóch kondygnacji mieszkalnych i trzeciej pełniącej funkcje obronne. W 1513 roku, w czasie odbudowy po zniszczeniach z przełomu wieków XV i XVI, zamek przebudowano i nadano mu charakter sakralny, na dawnym dziedzińcu utworzono cmentarz, a wschodnia część murów wzbogacono o bramkę z malowaną inskrypcją. Wtedy to dobudowana została również kruchta, a podziały między piętrami zlikwidowano. W początkach XVIII w. powstała okazała dzwonnica W XVI w. Od XVI w. do końca lat 70. XX wieku kościół służył za zbór wspólnocie ewangelicko-augsburskiej. Na początku lat 80. Ubiegłego wieku wszedł w posiadanie katolików, a kilka lat później poddano go częściowej renowacji.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.