Kościół ewangelicko-augsburski w Dźwierzutach góruje nad drogą prowadzącą z Pasymia do Dźwierzut. Przejeżdżając u jego stóp, nie sposób się nie zatrzymać na zwiedzanie. Tak było w naszym przypadku. I choć nie udało nam się wejść do środka, to nie żałujemy! Dlaczego? O tym w artykule!

Historia

Lokacja Dźwierzut miała miejsce około 1374 roku. I prawdopodobnie już w 1385 roku zbudowano tu pierwszy kościół. Przetrwał ponad 300 lat, gdy w 1691 roku został spalony, a w latach 1693 – 1695 została zbudowana nowa świątynia, w której zachowano częściowo mury tej z XIV wieku.

Architektura – Kościół Ewangelicko – Augsburski

Zarówno pierwotna świątynia jak i nowy kościół ewangelicko – augsburski został wybudowany na planie prostokąta w stylu późnogotyckim. Górująca nad nim trzykondygnacyjna, wzmocniona skarpami (przyporami) na narożnikach wieża została zaplanowana na rzucie kwadratu i jest murowana z gotyckiej cegły oraz kamienia polnego.

W dolnej kondygnacji wieży umieszczono kruchtę z uskokowym portalem. Wyższe ozdobiono ostrołukowymi blendami. Od wschodu umieszczone trójbocznie zamknięte prezbiterium, na którego szczycie znajduje się chorągiewka z datą 1695.

W architekturze dostrzegalne są również elementy barokowe. Jednym z nich jest zamknięcie wieży wolutowym szczytem od strony wschodniej.

Ołtarz i wyposażenie

Ołtarz

Zabytkowy Kościół Ewangelicki wyposażono w ołtarz, który pochodzi z 1599 roku. W skrzydłach bocznych ołtarza znajdują się portrety Marcina Lutra i Filipa Melanchtona oraz sceny z cyklu chrystologicznego i starotestamentowego.

Ambona i prezbiterium

Z kolei wielokątna ambona została stworzona w 1675 roku i jest zdobiona malowanymi postaciami czterech ewangelistów. Na ścianie prezbiterium znajduje się umieszczona tablica poświęcona właścicielowi Małaszewka, Juliusowi von Quies.

W szczycie prezbiterium znajduje się chorągiewka metalowa z datą 1695.

Wnętrze świątyni zdobią piękne witraże ufundowane w 1936 roku przez wiernych.

Zabytkowe Organy

Pierwsze organy zbudował organomistrz Christoph Heinrica Obuch. Niestety obiekt ten nie przetrwał do dziś.