Kościół w Okartowie to miejsce, o którym mało kto słyszał. Z zewnątrz niepozorny, ot jedna z wielu wiejskich świątyń na Mazurach. Jednak wnętrze mieści tyle wspaniałości, że te można by spokojnie rozdzielić pomiędzy wszystkie kościoły nad Śniardwami.

Okartowo – Kościół Niepokalanego Serca NMP

Okartowo to miejscowość położona na styku dwóch jezior: Jeziora Śniardwy oraz Jeziora Tyrkło. Wieś została założona w II połowie XV wieku. Wcześniej – do XIV wieku – znajdowało się tutaj pruskie grodzisko, którego ślady znajdują się do dziś nad jeziorem Tyrkło. Na miejscu grodziska ok. 1340 roku Krzyżacy wznieśli strażnicę.

Tę, jak większość Mazur, upatrzył sobie Wielki Książę Litwy Kiejstut. Najpierw najechał ją w 1361 roku, a w 1379 dopełnił obowiązku całkowicie ją paląc.

Wieś powstała ponad 100 lat później, bo w roku 1485, a jej lokacja miała miejsce w 1492 roku.

Historia kościoła w Okartowie

Pierwsze wzmianki o kościele w Okartowie pojawiają się już w okolicach roku 1500. Wtedy wzniesiona została tutaj świątynia pod wezwaniem Świętego Bartłomieja. Po 1530 roku, w wyniku sekularyzacji Prus kościół trafił w ręce ewangelików.

Wbrew wyrytemu nad drzwiami napisowi, świątynia wzniesiona została w roku 1799, w miejscu zamku krzyżackiego, który niegdyś się tu znajdował.

Pierwotnie kościół posiadał trzy nawy jednakowej wysokości kryte płaskim drewnianym stropem. W trakcie działań wojennych w pierwszej Wojnie Światowej, kościół bardzo mocno ucierpiał w wyniku czego utracił nawy boczne.

Po kolejnej wojnie świątynia nadal niszczała, a społeczność ewangelicka stopniowo się kurczyła. Ostatecznie od lat 70, Kościół w Okartowie to świątynia rzymskokatolicka.

Parafia rzymskokatolicka pw. Niepokalanego Serca NMP erygowana zostałą 5 listopada 1984 przez Ks. Biskupa Warmińskiego Jana Obłąka.

Kościół w Okartowie – Architektura

Świątynia jest klasyczną Mazurską farą. Obecny jej wygląd architektoniczny pochodzi z 1923 roku, kiedy to zakończono trwającą od 1914 roku gruntowną przebudowę – i to tę datę możemy dostrzec nad wejściem do kościoła.

Wieża kościoła w dolnej części murowana, a w górnej drewniana. Kryta gontem. Obecnie kościół jest na planie prostokąta, z kamienia polnego. Świątynia nie ma wydzielonego prezbiterium.

Dach głównej części budynku dwuspadowy i kryty dachówką holenderską, wieża z kolei kryta jest gontem.

Budowla zachowała układ trójnawowy, jednak nawę główną podwyższono poprzez wprowadzenie stropu kolebkowego.

Kościół w Okartowie – Wnętrze

Kościół z zewnątrz jest zupełnie niepozorny, tym bardziej kontrastuje z tym, co zobaczymy w środku. A całe wnętrze posiada bogatą polichromię. Widok wnętrza Kościoła w Okartowie potrafi mocno i pozytywnie zaskoczyć.

Z poprzedniego kościoła znajduje się tu barokowy ołtarz. Połączony był on niegdyś z kazalnicą, a więc amboną z XVII wieku. Nad nim znajduje się symbol Chrystusa otoczony 12 znakami zodiaku.

Uwagę przykuwają również dwa drewniane żyrandole z lat 1914 – 1920.

Co warto zauważyć, niemal każda dostępna przestrzeń – ściany, strop oraz empory – pokryta jest polichromią o motywach roślinno-geometrycznych oraz symbolicznych. Znajdują się one w prostokątnych płycinach, pomiędzy nimi znajdują się liczne cytaty z Biblii w języku niemieckim.

Na chórze, w jednej z drewnianych płycin znajduje, dość niespotykana inskrypcja. Otóż pod wizerunkiem konia, widnieje napis w języku niemieckim: „Ja Koń Jakub, większą część kamieni na budowę tego kościoła przybliżyłem”.